دنیای کامیون‌های کشنده تنوع زیاد و جالبی دارد. بیایید کمی با هفت کامیون کشنده پرکاربرد در ایران و جهان آشنا شویم.
۱. کفی‌ها: قسمت بار این دسته‌از کامیون‌ها دیوارهای ندارد و بیش‌تر برای حمل‌ونقل بارهای پالت و بسته‌بندی‌شده یا آهن‌آلات و ماشین‌های سنگین یا عمرانی که احتمالا ارتفاع غیراستاندارد دارند یا وسایلی که حجم کم ولی وزن بالایی دارند، استفاده می‌شود مانند توپ فولادی، میل‌گرد و تیر آهن.
۲. لبه‌دارها: همه دیوارهای کامیون‌هایی لبه‌دار باز می‌شود و از این‌رو بارگیری و تخلیه بار در آن‌ها آسان‌‌تر است. طول بارخور این دسته از کامیون‌ها، ۱۲ تا ۱۳متر و ظرفیت باری‌اش میان یک تا ۲۷تن متنوع است.
۳. چادری: کامیون چادری معمولا برای حمل کالایی است که به صورت کارتنی بسته‌تدی شده‌اند ولی شاید عاومل خارجی به آن نفوذ کنند و معمولا بارهای تا ظرفیت ۲۷تن نیز حمل می کند.
۴. کمرشکن‌ها: کمرشکن‌ها برای بارهای بسیار سنگین۲۲تا۵۵تنی استفاده می‌شود اما کم‌تر در مسیرهای درون شهری می‌بینیم‌شان. انواع این کامیون‌ها، دو، سه، چهار و ۱۱محوره‌اند.
۵. بوژی: بارهای فوق سنگین تا ۹۰تن را همراه با خودروهای اسکورت در پس‌وپیش‌شان حمل می‌کنند. معمولا از راه‌ها و جاده‌های فرعی می‌گذرند. تا به سبب ارتفاع زیاد بارشان با مانعی برخورد نکنند.
۶. بونکرها: از بونکرها برای حمل سیمان بهره گرفته می‌شود و در سراسر کشور سیمان فله حمل می‌کنند اما شمار این کامیون‌ها با وجود این کارکرد کلیدی، محدود است.
۷. تانکرها؛ معمولا با تانکرها مواد خوراکی فله حمل می‌کنند؛ مثل شیر و انواع روغن‌ها. البته این کامیون‌ها می‌‌توانند مواد شیمیایی یا سوخت فله را هم جابه‌جا کنند و در سفرهای ترانزیتی هم استفاده می‌شوند.