روبوتاکسی چیست؟
به بیان ساده، روبوتاکسی یک خودروی خودران مجهز به مجموعه‌ای از حسگرها و دستگاه‌های تصویربرداری، از جمله دوربین‌ها و حسگر LIDAR (که دستگاه چرخشی در بالای خودروها است که از نور برای اندازه‌گیری فاصله استفاده می‌کند ) است.
در حالی که GPS به ماشین کمک می کند مسیر خود را پیدا کند. همه آن حسگرها هستند که به ماشین کمک می کنند تا در محیط آشفته خیابان حرکت کند.
در حال حاضر، مسافران از طریق اپلیکیشن‌های موجود در گوشی خود روی خودروها کنترل دارند و پیش‌برنامه‌ریزی برای حمل و نقل یک روبوتاکسی امکان‌پذیر است.
تاریخچه ورود روبوتاکسی به خیابان
در اواسط اگوست 2023 کمیسیون خدمات عمومی کالیفرنیا با رای 3به1 به دو شرکت اجازه داد تاکسی‌های خودران را در تمام ساعات روز وارد مدار کنند.
از حدود 2021 دو شرکت waymo (از شرکت‌های زیرمجموعه alfabet) و Cruise (از زیرمجموعه‌های ژنرال موتورز)، تعدادی روبوتاکسی را برای خدمت رسانی وارد مدار حمل و نقل عمومی سانفرانسیسکو کردند. و سرانجام اواسط ماه پیش، کمسیون خدمات عمومی آمریکا به این دو شرکت اجازه فعالیت در طول روز را نیر داد.
صفحه رسمی آی بار در اینستاگرام
مخالفت عمومی با روبوتاکسی ها
اقدام به شبانه‌روزی شدن روبوتاکسی با مخالفت عمومی همراه شده. تا آنجا که عده ی کنشگر دورهم جمع شدند و گروهی به نام “شورشی‌های خیابان امن” (Safe Street Rebel) تشکیل دادند. آنها مخالفت خود را با متوقف کردن روبوتاکسی‌ها از طریق قراردادن مخروط‌های راهنمایی رانندگی روی کاپوت این خودروها ابراز کرده اند.
یکی از کنشگران که خواست نامش فاش نشود: “ما فکر کردیم که قرار دادن مخروط روی این [خودروهای بدون راننده] تصویر خنده‌داری است که می‌تواند مردم را مجذوب خود کند. مخروط ترافیک مشترک”
مطالعه بیشتر؛ پسر کنکورد بزودی در آسمان
خواسته های مردم چیست؟
این جنبش، منشوری از خواسته های خود تنظیم کرده اند. در حقیقت خواسته اصلی آنها شفافیت در ارائه گزارش‌های خطا و ایرادات به ظاهر معقول این سیستم است. خلاصه ای از آن را در زیر تقدیم می‌کنیم:
مسئولیت‌پذیری
این شرکت‌ها عملا فراقانونی عمل می‌کنند. تصادف یک ربات برای پلیس قابل استناد نیست.داده های خطا را منتشر نمی‌کنند.
حمل و نقل و ترافیک
شرکت‌ها به بهانه بحران آب و هوا و حوادث رانندگی ناشی از خطاهای انسانی، روباتاکسیهای بیشتری به سانفرانسیسکو اضافه می کند. اگر اجازه دهیم AV ها به همان اندازه که طرفدارانشان می خواهند فراگیر شوند، شهرهای ما فقط وابستگی بیشتری به خودرو خواهند داشت. زیرا افراد بیشتری فقط می خواهند بیشتر از ماشین استفاده کنند زیرا مجبور نیستند خودشان ماشین را کنترل کنند. ترافیک ماشین‌های بدون راننده فرقی با نوع با راننده ندارد.
اشتغال
انتقال انسان از پشت فرمان ماشین به موقعیت‌های نامرئی‌تر در مراکز تماس و ماشین‌های پشتیبانی، بهره‌کشی از آنها را آسان‌تر می‌کند. تلاش‌های اتحادیه‌سازی را خنثی می‌کند.
نظارت
شرکت های AV با پلیس همکاری می کنند و به عنوان ابزار نظارت انبوه عمل می کنند. آنها مدام صدا و تصویر را بدون رضایت ما ضبط می کنند. این تجاوز بی سابقه به حریم خصوصی مردم احتمالاً تأثیرات گسترده ای بر حقوق عموم مردم خواهد داشت. یک شبکه متحرک در سطح شهر که همه چیزهایی را که در فضای باز اتفاق می‌افتد را مشاهده می‌کند. و تجزیه و تحلیل می‌کند، چیزی خارج یک جامعه دموکراتیک است.
توان‌خواهان
شرکت های Robotaxi برخلاف اقدامات شان، وعده های بزرگی در مورد خدمات به معلولین داده اند. ماشین‌های آنها با ویلچر قابل دسترسی نیست و تا حاشیه پیاده رو نمی‌روند. حمل و نقل عمومی و تاکسی ها پاسخگوی مردم هستند، اما کروز و وایمو فقط پاسخگوی سهامداران هستند.
نتیجه گیری
درحقیقت اگربخواهیم جمع بندی کنیم بدین صورت است که خودروهای خودران نسل 5 که بطور کلی بدون راننده هستند، هنوز راه زیادی تا عمومی شدن دارند. در این راه ظاهرا انسان‌ها به مثابه یک موش آزمایشگاهی باید آسیب ببینند. نمونه اش فیلمی ست از یک روبوتاکسی که با دور زدن اشتباه در یک چهارراه باعث تصادف و معطلی مردم شده. متاسفانه این فیلم یک نمونه از ده ها مورد مشابه است.